در میان "آشفته بازار بیلبوردهای شهرمان" که بی دلیل بخشی از طرح آنها از تابلو بیرون زده، چندیست طرحی را در خیابان دکتر شریعتی می بینیم که به شیوه ای مظلومانه چشم نوازی می کند
این طرح که درباره درب های هوشمند، سخنگو و اتوماتیک آیاز است به طور مرتب و به شکلی کاملا واقعی بر روی تابلو باز و بسته می شود و با هر بار باز و بسته شدن یک عدد به تعداد دفعات اضافه می شود و کانتر شمارش گر نیز تغییر می کند. این درها در هر دقیقه 3 بار و در هر روز 4320 بار باز و بسته می شود.
اما چیزی که بیش از خلاقیت موجود در این طرح ذهنمان را درگیر می کند این است که به جرات می توان گفت اگر همین طرح در خارج از کشور اتفاق می افتاد تا به حال 70 هزار بار در باکس های ایمیل هایمان دست به دست شده بود و وبلاگها و وب سایتها نیز بارها از آن تقدیر می کردند. (مثل خیلی از طرح های نخ نما و ضعیف تبلیغات خارجی دیگر). به راستی وضعیت تبلیغاتمان کم از فوتبالمان ندارد. فوتبالی که حرف مربیان و بازی بازیکنان مو بور و چشم رنگی را بیشتر می پذیرد. چندی پیش برند جاکوبز با کار خلاقانه اش برای سالیان سال نقل محافل علمی و غیر علمی شود اما یک تولیدکننده داخل سهمی از این فضای مثبت نمی برد.

نظرات شما عزیزان:
|